W 2019 roku Muzeum Regionalne w Lubaniu odnalazło we Włosieniu pięć kościelnych ksiąg rachunkowych z Platerówki, które pochodzą z lat 1630, 1631, 1657, 1658 i 1660.

 Rachunki zaczęto prowadzić prawdopodobnie w 1627 r. W dwóch najstarszych księgach rachunkowych na wstępie jest informacja, że zostały sporządzone na polecenie Caspara Nostitza i jego żony przez trzech kościelnych z Dolnej i Górnej Platerówki oraz z Włosienia. Caspar Nostitz, właściciel Czochy, nabył Platerówkę w 1629 r. Na księdze z 1630 roku widnieje jego podpis. W 1890 r. M. Lidner napisał, że księgi rachunkowe zaczęto prowadzić pod koniec XVII w, co oznacza, że już wtedy księgi z lat 1630-60 były zaginione. Księgi średnio liczą po 24 trony, w latach 1630-31 księgi dzielono na dwie części – przychody i rozchody, w latach 1657-60 przychody i rozchody wpisywano w dwie kolumny. Przychody to głównie pieniądze zbierane do woreczka (odpowiednik tacy), kolekta niedzielna, czynsze, odsetki od pożyczonych kwot, legaty, darowizny, posługi czy zapisy testamentowe. Rozliczenia odbywały się systemie rocznym.

 Księgi zostałe poddane konserwacji i od 2 czerwca 2020 r. będą prezentowane na ekspozycji stałej.

Created with PPC

Copyright 2016 Muzeum Regionalne w Lubaniu